Przykładowo, na działalność placówek terenowych Oddziału II Sztabu Naczelnego Wodza (poza Polską) wydano w sumie: w 1943 r. W latach 1941-4 osiągnęła ono maksymalny pułap 50 % środków finansowych jakie docierały do Polski i prawie 80% jeżeli chodzi o środki finansowe przeznaczone na wyposażenie i utrzymanie polskich sił zbrojnych, wywiadu (również wywiadu w kraju) i struktur cywilnych oraz rządowych na Pomoc brytyjska odbywała się w ramach zawartej w dniu 5 sierpnia 1940 r z rządem Wielkiej Brytanii umowy ( Władysław Pobóg-Malinowski, „Najnowsza historia polityczna Polski” - 1939-1945 Tom III część 1 str.ġ73-174). Władysław Pobóg-Malinowski, „Najnowsza historia polityczna Polski”). Ogólny stan polskich sił zbrojnych w Wielkiej Brytanii w połowie lipca 1940 roku wynosił ponad 30 tysięcy żołnierzy, razem z Brygadą Karpacką stacjonującą w Palestynie oraz jednostkami morskimi i lotniczymi ( Olgierd Terlecki, „Generał Sikorski”, Tom I, str. Po trzecie: wsparcie lotnictwa i floty wojennej Polski.ĭopiero w następnej kolejności znalazły się dostawy sprzętu i uzbrojenia dla odtwarzanej i rozbudowywanej w Wielkiej Brytanii i na Bliskim Wschodzie Armii Polskiej. Po drugie: wsparcie finansowe dla prowadzonej w kraju walki zbrojnej i akcji wywiadowczej. Po pierwsze: szkolenie oficerów i żołnierzy przeznaczonych do walki w kraju przez
pomoc aliantów a właściwie Wielkiej Brytanii dla polskiego podziemia i wojska walczącego na zachodzie Europy wzrosła i objęła początkowo trzy priorytety, które zostały uznane w tym czasie za najistotniejsze.
Niestety była to kwota niewielka w stosunku do potrzeb polskiego podziemia i polskich sił zbrojnych na zachodzie Europy.ĭopiero po klęsce Francji w czerwcu 1940 r. Sikorski Muzeum – London: PRM-K/79 „C abinet Committee for Occupied Poland” (KSK) Minutes of the second meeting in Paris. rząd Francji przeznaczył na ten cel, na podstawie porozumienia z Rządem Polskim milion dolarów Z pierwszym realnym wsparciem finansowym polskiego podziemia w kraju i polskich sił zbrojnych na zachodzie ze strony aliantów mieliśmy do czynienia w listopadzie 1939 r. w miarę regularnie, przede wszystkim drogą lotniczą. Początkowo sporadycznie przy pomocy zakonspirowanych „kurierów”, a od lutego 1942 r. Środki pieniężne przeznaczone głównie dla SZP i ZWZ a następnie dla AK oraz władz cywilnych w okupowanym kraju dostarczane była kanałami konspiracyjnymi już od października 1939 roku. BIS (Bank for International Setlements) w kilku transzach około 1.5 tony złota. Kolejne 3 miliony dolarów pozyskano ze sprzedaży w latach 1940-2, za pośrednictwem banków szwajcarskich m.in. British Clearing Banks and Europe 1900-1960, Business History). dolarów, JR Winton, Lloyds Bank 1918-69, Oxford University Press, 1982 oraz G Jones, Lombard Street on the Riviera. dolarów, Archivo General de la Nación - AGN/Uruguay) i Lloyds Bank Ltd (4 mln. Morgan & Co., 1894–1952, Box 1, folder 20–Box 3, folder 21 arranged chronologically), Banco de la República Oriental del Uruguay (BROU) (5 mln.
dolarów, Guide to the Records of Brown Brothers Harriman 1696 -1973, MS 78, New-York Historical Society), JP Morgan & Co (5 mln. W kwocie tej blisko 18 milionów dolarów stanowiły zagraniczne depozyty zgromadzone w bankach: Brown Brothers Harriman & Co (BBH) (4 mln. Wbrew obiegowym opiniom, więcej niż połowa środków finansowych (ponad 21 milionów dolarów), wydanych na działalność konspiracyjną w kraju (po napaści hitlerowskiej na Polskę we wrześniu 1939 r.), pochodziła z funduszy będących w czasie wojny w dyspozycji Rządu Polskiego.